Vakantie vieren is niet zo makkelijk als iedereen je doet geloven. Tenminste, bij mij gaat het niet altijd helemaal vanzelf. Dit jaar ging het uitstekend: Franse Alpen, wandelen, kamperen, vuurtje stoken, genieten.
Maar twee jaar terug lukte dat in eerste instantie voor geen meter. We waren in de Auvergne in Frankrijk, een ongerepte streek met mooie vulkanen, stille meren, oude stadjes en prachtige kastelen. Zo veel te doen. Eigenlijk te veel om uit te kiezen. Zat ik alsnog in de stress.
Na een kleine week kon ik dat eindelijk en beetje loslaten. Ik kon het houden bij op mijn gemak een boek lezen, zwemmen met de kinderen en lekker koffie of wijn drinken met Wendy. Want daar gaat het voor mij om in de vakantie. Niet het rennen van berg naar kasteel, maar gewoon ‘zijn’. In het moment. Met elkaar. Terwijl er niets hoeft.
Wat zou het heerlijk zijn om dat ware vakantiegevoel niet alleen maar op vakantie te hebben, maar ook de rest van het jaar. Hoe zou het zijn als je ook in je dagelijks leven stopt met het rennen van het een naar het ander? Als je ook de andere 49 weken van het jaar gewoon kunt zijn met je gezin. Terwijl er niet zo veel hoeft?
Dat klinkt heerlijk, toch?
Nu de dagen korter worden en de temperatuur omlaag schiet, wil ik eigenlijk alleen nog maar dit: storm buiten, een knetterende open haard, de kinderen spelend in mijn buurt, terwijl ik een een fijne stoel voor me uit staar en af en toe een bladzij lees in het laatste boek van Haruki Murikami. Warme chocolademelk erbij en later een glas mooie rode wijn.
Wow, deze foto is van lang geleden! Zomer van 2000, een lang weekend skaten in Parijs. Samen met Wendy. Overdag alle tijd voor onszelf en ‘s avonds meedoen met de grootste skatetocht van Europa: met meer dan 10.000 man door een prachtig verlicht Parijs. Kinderen hadden we natuurlijk nog niet. Anders hadden we dit nooit kunnen doen. Toch?
Samen slapen is knus, het bevordert de hechting tussen ouder en kind en is goed voor je nachtrust. Het is ook bij uitstek een buiten-de-kaders-manier om écht meer tijd met je gezin door te brengen. Zonder dat je iets hoeft te laten, ben je in één keer minstens zes uur per dag langer heel dicht bij je kinderen. En ook al slaap je het grootste deel van die tijd, je zult het verschil echt merken.
