Ik zie de laatste tijd in de media veel voorbij komen over dat ‘vaders weer moeten vaderen als vroeger’. Kinderen zouden behoefte hebben aan ouders die grenzen stellen en duidelijk zijn. Het verwende prinsjes- en prinsesjesgedrag van onze kinderen zouden we daarmee terug kunnen brengen tot normale proporties. Ik denk dat veel vaders herkennen dat hun kinderen veel vragen (aandacht, eten, speelgoed) en dat je soms niet weet hoe je aan die behoeften kunt voldoen. En natuurlijk: wil je wel aan die behoefte voldoen? Een kind dat in de supermarkt een drama maakt omdat je geen snoep wilt kopen is altijd een vervelende situatie. Ook al weet je dat je die zak snoep niet gaat kopen.
Maar streng opvoeden vanuit het idee dat je je kind onder controle moet hebben, is niet de weg. Ik zie om me heen heel veel vaders die met veel liefde en energie proberen een goede, aanwezige vader te zijn. Ik denk niet dat we terug moeten naar vroeger, want onze vaders waren niet per se de ideale vaders. Onze vaders waren veel meer afwezig in het dagelijks leven dan de huidige generatie vaders nu. We zijn dus wel meer aanwezig in het leven van onze kinderen, maar hoe benutten we die aanwezigheid? Wat kunnen we doen om onze kinderen groot te brengen tot verantwoordelijke volwassenen? En dan zonder dat vermeende verwende gedrag van onze kinderen?
Liefde is onvoorwaardelijk geven. Als ouder geef je liefde, warmte, tijd, aandacht aan je kinderen. Zonder iets terug te verwachten. Je kind kan daardoor ervaren dat hij al dat geven waard is. Hij voelt in heel zijn lijf dat hij geliefd is. Hij weet dat hij er helemaal mag zijn zoals hij is. Hij kan op je bouwen.
Net als Superman heeft iedere vader onder zijn standaard outfit een strak, glimmend pak aan. Dat pak kunnen alleen zijn kinderen zien. Gedurende de jaren verandert het wat van kleur, gaat het wat rafelen, maar echt helemaal verslijten doet het nooit. In de ogen van je jonge kind ben je een held. Maar hoe vaak laat de held de knoopjes van zijn streepjesoverhemd knallen om het pak eronder te onthullen?
Er is één boek dat iedere vader moet lezen. Of je nu ervaren bent in het vaderschap of net begint. Alle andere boeken kun je vervolgens overslaan. Echt. Er is zelfs een een kans dat het boek op je zolder ligt in een stoffige doos met spullen van vroeger. Misschien heb je het ooit al gelezen, maar dan ben je ongetwijfeld de laatste bladzijde van dit boek vergeten: