De afgelopen weken zijn we beter gaan kijken naar één van de meer donkere kanten van het vaderschap. We zijn er niet trots op, maar soms – vaker dan ons lief is – staan we te schreeuwen tegen onze kinderen.
Of ze nou 10 maanden of 10 jaar zijn, eigenlijk maakt het niet zoveel uit. Er zijn altijd momenten wanneer je de grip kwijt bent en harder uitvalt dan goed is.
In de eerste video heb je geleerd hoe je kunt voorkomen dat je zover komt. In de tweede video heb je geleerd wat je moet doen als je eenmaal staat te schreeuwen.
In deze laatste video ga ik het met je hebben over wat je kunt doen nadat je hebt staat schreeuwen. Wat doe je als de storm is uitgeraasd? Hoe benader je dan je kind? Hoe herstel je het evenwicht?
Ik kom zelf uit een gezin waar er nauwelijks openlijke confrontaties waren. Maar als ze er waren, werden ze ook snel weer onder het tapijt geschoven. Maar die niet opgeloste confrontaties bleven natuurlijk wel een knagen en zeuren. Door conflicten niet op te lossen beschadig je keer op keer de vertrouwensband tussen jou en je kind.
Dat is natuurlijk het laatste dat we willen.
Maar hoe moet het dan wel? Hoe maak je wel contact na de storm?
Dat leg ik je uit in de video. In mijn nieuwe rode t-shirt ;-)
httpvh://youtu.be/Ynt3gcOxEsA
Het belangrijkste is dat je in actie komt. Ga niet hangen in schuldgevoel. Je bent geen verschrikkelijke ouder. Je hebt alleen iets niet zo handig aangepakt. En dat ga je nu herstellen.
Neem je verantwoordelijkheid voor het feit dat je niet reageerde zoals je zou moeten doen. Zonder voorwaarden. Jouw ‘sorry’ mag nooit afhankelijk zijn van hoe je kind reageert of van hoe het conflict is ontstaan. Het gaat er niet om wie er gelijk heeft.
Hou je verontschuldiging kort en helder. ‘Dit heb ik niet handig gedaan. Ik wil niet zo tegen je schreeuwen. Dat is niet de bedoeling.’
Vervolgens kun je deze woordelijke herstelpoging onderstrepen door met heel je lijf te laten voelen dat de strijd voorbij is. Dit is essentieel, omdat dit voor jou de test is of je echt helemaal klaar bent met de strijd. Alleen als jij rustig bent, heb je de ruimte om je kind op schoot te nemen, hem aan te raken of te masseren.
Liefdevolle aanrakingen zijn ontzettend bevestigend. Je kind voelt dat in heel zijn lijf dat hij of zij er helemaal mag zijn. Neem daar ook de tijd voor. Zeker als je weer een keer echt uit je slof geschoten bent.
Ik wens je veel succes en plezier bij het toepassen van deze laatste tip. En mocht je nou toevallig deze week niet gaan schreeuwen, raak je kind dan toch een keer uitgebreid aan. Van masseren word iedereen blij!
Warme groet!
Jeroen| De Praktijkvader
PS En hoe was het om na zo’n schreeuwpartij weer helemaal rustig te worden? Lukt het je om zonder schuldgevoel naar je kind te gaan en hem bij je te nemen? Laat hieronder vooral een reactie achter.
Vond je dit een goed artikel? En wil je andere vaders er ook mee helpen? Deel het dan! Op Twitter, Facebook of stuur deze pagina door via de mail.
Wil je zelf meer weten over hoe je minder stress en meer plezier creëert in je vaderschap? Meld je dan meteen aan voor de blog-updates van De Praktijkvader en ontvang het gratis e-book ‘Hoe word je de vader die je wilt zijn? Van overleven naar sprankelen in 5 praktische stappen’.
He Jeroen,
Ik vind het toch elke keer weer heel leuk, warm en soms ook waardevol/nieuw wat je zegt en vooaral hoe je het zegt. Even terug naar de/mijn basis. De problemen zijn herkenbaar, de ‘oplossing’ niet altijd en ik proef ook wel wat wrijving tussen ‘onopgeloste conflicten” en het ‘conflict laten voor wat’, nadat je gehugged hebt.
En wat bij mezelf merk, ik ga pas schreeuwen, als iets telkens weer opnieuw gebeurd. Hoe ga je daar mee om. Maar leuk je weer te zien. Wat vond je van de vaderverhalen?
Hee Remo,
Dank voor je reactie – ik doe wat ik kan ;-) De vaderverhalen waren leuk, dank daarvoor. Wat blijkt is dat iedereen het vaderschap heel anders beleeft, maar dat veel dingen waar we tegenaan lopen ook vaak hetzelfde zijn. En dat wij vaders een kei zijn in het alleen uit willen zoeken. Net zo hardnekkig als het soms niet willen vragen van de weg…
Over het oplossen van conflicten. Ja, dat is een ander verhaal dan over het stoppen met schreeuwen. Maar wellicht dat ik daar ook nog een keer blog over maak. De kern is volgens mij dat je weet wat je wilt / belangrijk vindt en dat je je niet door je emoties (ongeduld, niet gehoord worden, gelijk willen krijgen) laat leiden in een conflict met je kind.
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, I know ;-)
Warme groet,
Jeroen