Jules Oosterwegel is een wereldreiziger met een missie. En hij houdt van spelen.
Jules is ontzettend gefascineerd door de spelletjes die kinderen buiten doen. En die legt hij vast met zijn filmcamera. In meer dan 30 landen – van België tot Botswana en van Indonesië tot Nieuw Zeeland – filmde hij kinderen die met ballen spelen, dansen, aan het stoeien zijn en nog veel meer. Inmiddels staan er meer dan 400 filmpjes op de site Kidsplaybook, waren ze bij Villa Achterwerk van de VPRO te zien en is er een app waarmee ze allemaal makkelijk kunt bekijken.
En er komen er steeds meer want Jules is net terug van een nieuwe reis uit Sri Lanka. Kidsplaybook heeft als doel om al die spelletjes vast te leggen, te bewaren en ze te laten zien zodat kinderen nog meer gaan spelen. Want dat is nodig, omdat Jules overal ter wereld ziet dat kinderen steeds meer gaan zitten en minder fysiek contact met elkaar hebben. Terwijl dat juist zo belangrijk is voor hun ontwikkeling. En ouders spelen daarbij een belangrijke rol.
Geef het kind de kans om de wereld te ontdekken op zijn manier.’ – Jules Oosterwegel
In het interview hebben we het over:
- Wat Jules’ eerste filmpje was en waarom dat het begin was van een groot avontuur
- De overeenkomsten en verschillen tussen spelletjes van verschillende landen en culturen
- Hoe je je kinderen achter je telefoon vandaan krijgt en in beweging, ook als je in een omgeving woont waar het lastig is om buiten te spelen
- Waarom namen en regels van spelletjes per dorp kunnen verschillen en hoe je ‘Roempie-trap’ speelt
- Waarom spelletjes belangrijk zijn voor het vormen van identiteit
- Hoe je je kind stimuleert om buiten te gaan spelen door het vrij te laten en er als ouder niet te veel bovenop te zitten
- Waarom kinderen het fijn vinden om samen dingen uit te zoeken en te ontdekken
- Hoe buitenspelen het eigen maken van de directe omgeving stimuleert
- De verschrikking van rubber tegels bij speeltuinen
- De schone kunst van het leren fietsen
- Hoe spel is veranderd sinds Jules’ jeugd in de jaren ’50/’60.
- Hoe je ook met weinig tijd – of juist met weinig tijd – je kind en jezelf tot spelen stimuleert
- Oversteekles op zijn Amsterdams
- Jules’ favoriete spelletjes, zowel op zijn site als uit de winkel
- Het belang van fysieke spelletjes en het plezier van de intimiteit van sommige spelletjes
- Waarom veel spelregels – buitenspel! – gewoon afgeschaft zouden moeten worden
Jules vertelt aanstekelijk over zijn jarenlange fascinatie voor spelen, zijn motivatie om de wereld over te reizen met zijn camera, zijn eigen ervaringen met spelen als vader en docent in het basisonderwijs vertelt Jules aanstekelijk en hij geeft heel veel voorbeelden van leuke spelletjes.
Soms lukt het gewoon niet. De kamer is een explosie van niet opgeruimde ontbijtspullen, uitgetrokken pyjama’s en overhoop gegooide duplo. Je peuter zit er huilend tussen. En misschien doet zijn kleine zusje, dat je net even in de box had gezet, nog wel mee ook. Je pakt de kleverige pot pindakaas en zet die met een harde klap in het keukenkastje. En daardoor valt de hagelslag, die je net had opgeruimd, weer uit het kastje. Met de verkeerde kant naar beneden. Je kijkt op de klok. Kwart voor 9. Een lange dag is begonnen.
Ik ben absoluut geen ster in het spelen met kinderen. Tenminste, niet als het gaat om leuke dingen te doen met hun speelgoed. De houten treinbaan kon me even boeien, net als alle Lego die er de afgelopen jaren binnen is gekomen, maar echt lang duurt mijn speelplezier niet. Roos vraagt vaak om rollenspellen: ‘Mag ik je poesje/hondje/aapje/babytijger zijn?’ Daar krijg ik al helemaal de kriebels van. Ik lees liever een boek voor of ga pannenkoeken met ze bakken.